Alle ingrediënten zijn er die middag als ik de laatste knutselactiviteit tijdens de zomervakantie organiseer. De zon en de temperatuur zorgen ervoor dat het buiten zijn aangenaam is. Het is gezellig druk met ouders, grootouders en kinderen. Ik heb voldoende en gevarieerd kosteloos materiaal bij me, van plastic, karton, eierdozen, doppen, bolletjes katoen, grote stukken papier, tot oude binnenbanden en lapjes in allerlei kleuren. En om er iets leuks van te kunnen maken is er verf, lijm, plakband, een doosje stiften, een pakje naalden, een setje scharen en een zakje met plak-oogjes. Die oogjes zijn erg in trek en maken een creatie af en levendig.
Wat kinderen ook trekt is het idee dat ze op deze middagen zelf mogen weten wat ze maken.
Nog voor ik alle spullen goed en wel heb uitgepakt en nog voor de officiële start van de middag, staat er al een jongetje vol enthousiasme naast me, dat is duidelijk klaar om te beginnen.
Vorige week kwam hij net aan het eind van de middag en moest ik hem teleurstellen. Hij wil nu direct van start. En dat mag.
Water voor de kwasten pak ik later wel en het uitpakken gaat gepaard met uitleg over wat hij zoal kan gebruiken. Zijn broertje kijkt mee en begint al net zo enthousiast te raken.
En niet veel later komen er nog een aantal kinderen naar de tafel. Ook zij hebben zin om iets te maken.
Naast de kosteloze materialen kunnen kinderen ook met een schouder-tasje, gemaakt van een oude binnenband en katoen, op zoek naar natuurlijke materialen: takjes, veertjes, schapenwol en blaadjes.Iedere keer weer merk ik dat kinderen deze tasjes erg leuk vinden en zich afvragen of ze die daarna mogen houden. Helaas dat gaat niet. Al zit ik inmiddels wel te denken aan een kleine productie om te verkopen, maar dat terzijde.
Vol trots komen de kinderen na een wandelingetje terug en laten hun buit zien. En met die buit aan materialen ontstaat vaak tijdens de wandeling en het zoeken hun knutselidee.
Deze middag is goed te zien hoe er gebruik gemaakt wordt van wat er in de omgeving te vinden is en welke mogelijkheden dit geeft voor het maken en uitproberen van een creatie.Rondom een beetje schapenwol worden kop en poten getekend, rondom veertjes een kip. Een opstekend briesje geeft aanleiding tot het maken van een vlieger,het warme weer inspireert tot het maken van een parasol en als een van de kinderen van zijn dinosaurus toch een boot maakt, volgen er meer. Er is namelijk water in de buurt waar we de bootjes in kunnen laten varen.
Er ontstaat een spel van maken, uitproberen, bijwerken, weer uitproberen, totdat de bootjes goed genoeg zijn om te blijven drijven. Daarbij valt het op dat kinderen elkaar steeds fanatieker helpen om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk bootjes het redden op het water.
Een genot om te zien hoe de ruimte voor het spelen en de aanwezige materialen de kinderen zo in hun ban heeft. En ze gaan onverstoord door en hebben moeite om te stoppen. Maar opa's en oma's, vaders en moeders moeten verder en ook ik moet opruimen. En terwijl ik dat doe geniet ik en kijk ik terug op weer een zeer geslaagde middag. Wat is er met veel plezier geknutseld en gespeeld en wat heb ik veel gezien.
Naast alle buitengewoon onverwachte ideeën, zag ik behulpzaamheid, doorzettingsvermogen, oplossend vermogen, perfectie en durf. Deze middag heeft zeker bijgedragen aan versterken van het zelfvertrouwen van deze kinderen. Mooi!
