donderdag 21 maart 2013

De eerste stap: een kwestie van doen.

De tas...

Ergens aan beginnen, een nieuwe stap zetten, gaat vaak niet vanzelf. Daar is moed voor nodig. En moed heeft weer te maken met het vertrouwen dat je hebt in jezelf. Denk je dat je het aankunt?
Hoe ouder we worden, hoe meer ervaring we krijgen in het zetten van stappen en in het ervaren van succes. 
Naarmate we meer succeservaringen hebben, durven we sneller nieuwe stappen te zetten. Stappen zetten hoort bij het leven. 

Een kind dat zijn eerste stapjes zet, de wil heeft om vooruit te gaan, hoe mooi is daarin te zien dat het spannend is. Een ietwat angstig gezicht. Maar als het kind zijn eerste stapjes heeft gezet, verschijnt er een glimlach op het gezicht; het is gelukt! Ik kan het!

In 2007 heb ik zelf de stap gezet om een eigen praktijk voor speltherapie te beginnen: Spel in Beeld. Speltherapie is een vorm van beeldcommunicatie. Kinderen communiceren via spelbeelden. Het is een vorm van therapie die speciaal ontwikkeld is voor kinderen die om welke reden dan ook vast zijn gelopen in hun ontwikkeling. Ik help hen doormiddel van spel ervaringen te verwerken, zodat zij zich weer sterk genoeg voelen om stappen te durven zetten. Naast speltherapie geef ik ook speladvies, spel op maat en praktijkgericht spelend leren, als zinvolle bijeenkomsten voor ouders en professionals. Informatie daarover is te vragen via spelinbeeld@home.nl.

Op dit blog wil ik graag de spelmogelijkheden van verschillende materialen laten zien. Dat kan variĆ«ren van het spelen met snoeiafval uit de tuin, tot het maken van geheel nieuwe tenten om vervolgens weer heerlijk mee te gaan spelen. 

Daarnaast ga ik vertellen over binnenste- buitenactiviteiten die georganiseerd gaan worden voor jong en oud, om zelf op zoek te gaan in de natuur naar bruikbare materialen. Iedereen is dan van harte uitgenodigd om samen op stap te gaan en iets nieuws te ontdekken. Maar nu eerst even iets over de eerste stap in het maken van iets nieuws en wat me inspireerde.

De spelmaterialen...

Het liefst gebruik ik restafval: Lege dozen, plastic doppen, oude lappen, takken uit de tuin of het park. Materialen waar ik iets nieuws van kan maken of bouwen.                                 

Of ik koop nieuwe stoffen om iets moois van te maken. Zoals de tas op de foto: gemaakt van tafelzeil. Het beeld vormde zich in mijn hoofd. De tas is op maat gemaakt om een stevige doos. Die had ik over van de verhuizing. Het is een stevige doos: ik kan erop zitten. Als ik er nou een tas omheen maak, kan ik die doos vullen met spullen en meenemen naar een plek waar ik maar wil. Ik kan de doos als tafel of stoel gebruiken. Of ik pak de tas zonder doos. Deze tas gaat op reis dat is zeker. Want binnenkort gaan er weer allerlei muzikale en niet-muzikale activiteiten plaatsvinden bij de Muziekkoepel in het Worpplantsoen en daar zal deze tas ook zijn. 

Wordt vervolgd...... volgende week: De tas en de tent.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten