Het belang van vrij knutselen: Een hoofd vol ideeën en handen vol verf

Bijzondere creaties gesignaleerd op de Ulebelt

Het is woensdag 31 juli. Vandaag gaat voor het eerst mijn activiteit op, educatief centrum en kinderboerderij, de Ulebelt in Deventer echt van start. Ik heb die middag een krat bij me met wat verf, wol en katoen, scharen en kwasten en een emmertje met rivierklei. Verder is de grote cupecake-tas ( zie mijn eerste verhaal op 21-03) gevuld met kleine tasjes, zoekkaarten en een vel met daarop het verhaal over de Ulebelter. Wie of wat dat is, weet niemand, maar ik heb van mijn neefjes geleerd dat het zoeken naar een verzonnen figuur de spanning voor de activiteit verhoogd. In plaats van het Parkbeest, tijdens de dag van het park, gaat het daarom nu over de Ulebelter.

Vanmiddag mogen de kinderen dus rondstruinen over het terrein van de Ulebelt op zoek naar bruikbaar materiaal om iets van te maken. Voor het zoeken en verzamelen van materialen gebruiken ze een tasje en een zoekkaart. 

Ik heb mijn spullen nog nauwelijks uitgepakt of daar komt een enthousiast clubje kinderen en mogelijk nog enthousiastere ouders aangelopen. 

Na een korte uitleg over de activiteit zie ik de kinderen met de tasjes erop uit trekken op zoek naar de spullen die aangegeven staan op de zoekkaart. Ze kennen de weg en hebben er zin in. Zoveel zin, dat het geduld voor het voorlezen van het verhaaltje over de Ulebelter bijna niet op te brengen is. 
Nu de kinderen aan het zoeken zijn, kan ik ze mooi observeren. Het valt op dat ze met elkaar heel serieus aan het verzamelen zijn. Het kan zo te zien nog wel even duren voor ze terugkomen bij de knutseltafel om daadwerkelijk aan de slag te gaan.  En ik weet dat ik niet de enige ben die daar van geniet. De enthousiaste ouders van deze kinderen hebben zichzelf een heerlijk plekje weten te verschaffen en genieten ook. Niet alleen van hun kinderen die heerlijk bezig zijn, maar ook van de rust die dat geeft èn van een bakje koffie en thee binnen handbereik.

Tijdens het vervolg van de activiteit hoor ik dat in de hoofden van de kinderen allerlei ideeën zijn ontstaan over wat te gaan maken van de spullen.
Hun zoektocht heeft veel opgeleverd: Er zijn veren gevonden, schors, takken, steentjes maar ook appels en pruimen en een stoepkrijtje. 

De verf en de klei die ik mee heb genomen zijn van groot belang om van al die spullen wat moois te maken. 

Trots op het resultaat!

Er wordt ook verf gemengd, want er is oranje nodig voor vuur. Samen is er overleg over het maken van oranje. Rood en geel maakt oranje! 
Leuk om steeds weer te zien hoe kinderen zich kunnen verwonderen over het ontstaan van nieuwe kleuren. En terwijl de oudere kinderen doorgaan met het tot stand brengen van hun creaties, gaat een jongentje door met het onderzoeken en voelen van de verf. Hij vraagt zich hardop af welke kleur te krijgt als je donkergrijs met groen mengt. Ik zie een grauwe kleur in gedachten opkomen en wil liever niet dat hij dit mengen in de praktijk brengt, omdat ik graag het frisse groen wil behouden in mijn bakje. Als ik hem dat duidelijk maak lijkt het voor hem goed. 

Even later zien ik zijn handen onder de verf: de ene met donkergrijs en de ander met groen. Hij staat op het punt de klodders verf op zijn handen te mengen met elkaar en ziet dat ik kijk: "Kijk, deze kleur krijg je!"  

Ik vergeet een foto te maken van deze heerlijke verfhanden. Ik ben bezig een paar bijzondere creaties te fotograferen om een indruk te geven van de middag. 

Uiteindelijk gaat het om veel meer dan alleen het resultaat. Het hele proces daaraan voorafgaand is zeker zo belangrijk en maakt het leuk voor de kinderen maar ook interessant voor mezelf. Voor de groep kinderen waarbij het kliederen en ontdekken van het materiaal nog zo van belang is, zoals ik dat eerder in mijn verhalen over kliederen met modder heb geschreven, wil ik ook ruimte bieden. Daarom ben ik blij dat ik met deze activiteiten op de Ulebelt zit. Daar is namelijk genoeg ruimte om te kliederen en vooral met modder! 

Met mijn volgende activiteiten, op 11,14 en 18 augustus, zal ik extra letten op de mogelijkheid om materialen te combineren met het zand en water dat er aanwezig is op de Ulebelt. Wat te denken van bijvoorbeeld het maken van een vlotje van takjes? Kunnen we deze echt laten varen? 

Ik ben benieuwd! Doe je mee?