donderdag 15 augustus 2013

Het belang van vrij knutselen:Geïnspireerde ouders en zeer betrokken kinderen door het werken met natuurlijke materialen.

Met een tasje op pad, spullen zoeken en er iets van maken: leuk voor een feestje!


In eerste instantie was het gisteren net voor de start van de binnenste buiten activiteiten de tent die de eerste aandacht trok. Ik had de hangtent meegenomen. Niet met een speciale reden, maar gewoon omdat er ook kinderen rondlopen die misschien wel even lekker in een tent willen zitten. Direct na aankomst had ik de tent opgehangen in de boom vlak bij de tafel waar ik met mijn spullen aan zat. Ik zag mensen kijken en hoorde een paar medewerkers er tegen elkaar iets over zeggen. En ineens stonden er twee enthousiaste moeders voor me om de tent van dichtbij te kunnen bekijken. Er ontstond een leuke discussie over zelf doen of laten maken van zo'n tent en daarbij deed ik uitleg over het hoe en waarom van de gebruikte materialen. Geïnspireerd door het zien van de tent en de manier waarop deze in elkaar zat riep de ene moeder tegen de ander dat ze haar wel zou helpen met het maken van een soortgelijke tent. En als alternatief is er natuurlijk de tafeltent, die je zo simpel mogelijk kunt houden als je zelf maar wilt.
(zie voor meer informatie het verhaal over buitenspelen of binnen hangen over de hangtent en het verhaal over de tas en de tent).

Heerlijk dat enthousiasme van die moeders bij het zien van mogelijkheden, geïnspireerd door de tent. En dat enthousiasme en de inspiratie bleven de hele middag voortduren.

Het concept om kinderen met een schoudertasje, gemaakt van canvas en een oude binnenband van de fiets, erop uit te sturen riep veel enthousiasme op. Een paar kinderen vonden het prettig er een zoekkaart bij mee te nemen, zodat onderweg nog eens gekeken kon worden op de kaart waar naar gezocht kon worden. Anderen deden het zonder kaart. Een van de meisjes had wat hulp nodig bij het zoeken. En dan is het leuk te zien dat je voor veertjes, takjes en bladeren helemaal niet zo ver hoeft te lopen. Overigens werd het tasje ook nog even kritisch bekeken, maar dat terzijde.

Na terugkomst bij de tafel bleken de meeste tasjes behoorlijk vol te zitten. Stenen, veren, stukken hout, besjes, bladeren en een verdwaalde stoffen bloem, allemaal gevonden en verzameld. 

Samen met de ouders zijn deze kinderen aan de slag gegaan met hun spullen. En dat kost best even wat denkwerk en oplossend vermogen. Want hoe maak je een olifant of een giraf van je spullen? En hoe maak je het hout vast? Dit leidde tot mooie overlegsituaties en samenwerking tussen ouder en kind. Geweldig! 



En ondanks dat de meeste kinderen nog jong waren en normaal gesproken een spanningsboog hebben van hooguit 20 tot 30 minuten, werd hier bijna anderhalf uur met elkaar gewerkt. Ik heb samen met ouders gesmuld van de betrokkenheid waarmee kinderen aan het werk waren: heel geconcentreerd en serieus werkend aan hun eigen idee.  En als je als volwassene vindt dat die olifant-figuur toch ook wel op een dinosaurus lijkt, dan heb je het mis! Nee, een dinosaurus ziet er echt heel anders uit!
Omdat sommige kinderen echt alle verzamelde materialen gebruikten en bewerkten tot iets moois, werd het idee geboren om dit ook met een kinderfeestje te gaan doen. Succes verzekerd!

En zo was ik getuige van de aanwezigheid van veel enthousiasme en plezier van ouder en kind met elkaar. En dat leidde tot mooie resultaten. Er zijn deze middag een olifant, een giraf, een zeehond, een kat en een kleine pieuw gesignaleerd. Wat een kleine pieuw is? 
Dat wist ik ook niet, maar bij navraag kreeg ik te horen dat het een klein pistooltje is want die doet: pieuw pieuw!


De olifant
De zwarte kat
Zonder naam


De Pieuw
De zeehond


De Giraf




Ik heb me laten inspireren deze week en ga het daarom volgende week weer hebben over lekker vies doen! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten