Drukke jongens in huis? Maak gebruik van hun strijdlust en neem ze mee naar buiten!

Buitenspelen doet ze goed: jongens zijn jagers en jagen doe je buiten.....

Alweer twee jaar in dit huis, denk ik als ik naar buiten kijk en zie dat een kleine jongen uit de buurt boven op de paal met bord:'vergunninghouders B' zit. Jongens houden nu eenmaal van klimmen.  "Gebrek aan bomen", hoor ik mezelf zeggen, bij het zien van dit terugkerende tafereel. 

Dat was in de buurt waar ik woonde wel anders. Tegenover ons huis lag een park en als je doorliep kwam je bij de IJssel. Mijn kinderen hebben dat wandeltochtje vaak gemaakt, ook met vriendjes. En net op het punt dat ik ging twijfelen of ik toch niet even moest kijken waar ze uithingen, kwamen ze met hun buit aangesjouwd. 

Die buit bestond standaard uit een homp klei uit de IJssel.

Daaronder een stuk oud ijzer dat als rooster diende tijdens een strandbarbecue en een paar stukken plastic om de klei in te vervoeren. 
De rest varieerde: dopjes, blikjes, maar net wat nodig was om het spel in de tuin voort te kunnen zetten. 

De wandeltocht naar de IJssel werd ook regelmatig samen gedaan. Heerlijk struinen door het groen en langs het water. Vaak kwamen we terug met afval. Er lag altijd wel ergens een bijna schone intacte plastic tas.

Dat was een soort startsein om te gaan verzamelen.

Meestal zat de tas vol als we ons rondje langs de IJssel en door het park hadden voltooid. Wij hadden op onze tocht nooit een prikstok of ander gereedschap om het afval op te rapen, maar je kunt je voorstellen dat met name bij jongens, bij het zien van een pin, een tak of lange stok de fantasie gaat werken en de strijdlust zichtbaar wordt: 

Een lange pin met punt wordt al snel een zwaard genoemd en daar horen dreigende zwaaiende bewegingen bij. 

Maak daarom eens gebruik van deze strijdlust

en ga met je jagers op avontuur en verzamel afval.

De jongens van nu zijn nog steeds jagers en jagen doe je buiten! Jongens hebben op jonge leeftijd veel energie en hebben daarom behoefte aan veel ruimte om die energie kwijt te kunnen, dat zie je ook in hun spel. Kinderen leren spelend met elkaar sociale vaardigheden, emoties beheersen en samenwerken. Het speelse (vaak) vechten tussen jongens lijkt op dat van jonge dieren en kan het best buiten geoefend worden. Weer of geen weer. Dan maakt de strijd tegen de elementen de tocht of het spel alleen maar heldhaftiger!

Als ik even later buiten loop kom ik de jongen uit de straat tegen. Ik vraag wat hij bij zich heeft. "Een veer", zegt hij. Ik zie dat het een gordijnveer is waar het witte plastic inmiddels vanaf is. Het is minstens drie meter lang en lag ergens op straat. 

"Daar ga ik de kinderlokkers mee slaan". En hij begint woest met de veer om zich heen te zwaaien. 

Zijn zusje voegt er stoer aan toe dat zij de kinderlokkers wel zal schoppen, maar dat vindt haar broer geen goed idee. "Nee, jij moet leren in de paal te klimmen, dan kunnen ze jou niet meer pakken en dan sla ik ze met de veer. 

Dit is geen drukke jongen. Dit is een kind dat zich wapent tegen de boze buitenwereld en zorgt dat hij zijn zus kan beschermen.

En dat klimmen in die paal heeft hij al onder de knie. Dat was niet alleen bij gebrek aan bomen zoals ik dacht. Dit diende een hoger doel. En wij maar denken dat ze gewoon lekker aan het spelen zijn.....

Instinctief weten kinderen: spelen is het oefenen van vaardigheden om te kunnen overleven. Dus moet er geoefend worden in het vechten. En dat gaat bij jongens vaak gepaard met 'wapens' en wild zwaaiende bewegingen. Kijk thuis of op het schoolplein waar dit oefenen en energie kwijt kunnen veilig kan. Daar heb je later binnen weer plezier van. 

Wat het verzamelen betreft: daar zijn meisjes ook goed in. Ze maken daar hun eigen spel van. Zo kan er bijvoorbeeld een wedstrijd ontstaan om het mooiste afval, mooiste blaadje of mooiste takje te vinden. 

Naar buiten dus! Geef ze de ruimte, kijk en geniet van hun spel.