Drukke jongens en verjaardagsfeestjes? Dat kan heel goed samengaan!

Een verjaardagsfeestje met jongens is een hele uitdaging......

Vaak heb ik gedacht dat het beter andersom kon zijn: mijn dochter in de wintermaanden jarig en een gezellig binnenfeestje met verkleden en meidengetut en mijn zoon in de zomer jarig en een buitenfeestje met veel actie. Maar bij ons was het net andersom. Mijn dochter is midden in de zomer jarig en mij zoon net na de kerst. 

Dat heb ik leren accepteren. En uiteindelijk is het altijd goed gekomen met die feestjes van ze.

Zo liep ik tijdens een wandeling langs de IJssel bij Deventer, ook even door het Worpplantsoen en over het daar aangrenzende terrein van de camping. In de boom op de camping hing een vlieger. Die hing er al een tijdje zo te zien. Vast van kinderen die in de zomermaanden daar hadden gekampeerd dacht ik. Wat sneu voor ze dat zo'n vlieger daar is blijven hangen. 

En terwijl ik terugliep naar huis ontstond een idee voor het feestje van mijn zoon dat zeer binnenkort zou plaatsvinden.

Ik schreef een brief namens de twee kinderen die tijdens de zomer op de camping verbleven en met hun vlieger veel plezier beleefden. Graag zouden ze de vlieger terug willen hebben en via deze brief vroegen ze om hulp van de jongens die op het feestje van mijn zoon aanwezig waren. Of zij de vlieger wilden zoeken en uit de boom konden halen?

Daar waren deze jongens wel voor te vinden. Natuurlijk wilden ze dat! Dus handschoenen aan, mutsen op, laarzen aan en op naar de camping, nu meteen! 

Het was koud. En door het omgeploegde kampeerterrein, was het zwaar ploeteren in de stevige, plakkerige kleigrond. Door de jongens werd er ondanks dat een hele tijd gezocht naar de vlieger.De brief ging mee en de aanwijzingen werden opgevolgd. En daar hier de vlieger! Eindelijk gevonden, werd er zeker een uur lang van alles geprobeerd om de vlieger uit de boom te halen. 

Een genot om te zien met welke fantastische ideeën deze kinderen kwamen om het te proberen. 

Maar de vlieger zat te vast. Het was echt niet mogelijk. Dus liepen we zonder resultaat naar huis en hebben we via een brief kenbaar gemaakt dat het helaas niet gelukt was. De jongens kregen onze complimenten voor hun doorzettingsvermogen en hun goede ideeën en mochten thuis aan de slag om zelf een vlieger te maken. Dat werd een groot succes! 

De brief zou worden verstuurd, maar was al snel niet meer het belangrijkste. Waar nog flink over gekletst werd waren de avonturen en hun heldendaden. En de vlieger die ze mee mochten nemen naar huis. Feestje geslaagd. 
Dankzij de tocht naar buiten door de kou en het geploeter in de klei werd het een heldenavontuur. 

Onlangs vroeg ik me af of die vlieger er nog zou hangen en ben ik met mijn zoon op zoek gegaan. De vlieger hebben we niet meer gevonden, maar de tocht was wel een avontuur. 

Twee keer moesten we het water over. Eerst via een bruggetje vol met gaten en daarna via een boom. Mijn zoon heeft me aangemoedigd de boom te nemen, maar zorgde ondertussen ook voor een alternatief: er lag een stalen plaat die hij over het water plaatste. 

Ik koos voor de boom en genoot van tocht die samen maakten. 

Ik zag dat er oplossingen werden gevonden voor de obstakels onderweg en ik overwon mijn twijfel. Dat is wat het buiten zijn in de natuur je kan leren: creatief denken, grenzen verleggen

en voelen wat je kunt. 

Het was niet erg geen vlieger mee te kunnen nemen naar huis, het avontuur was wat telde die middag.

Zin om toch een vlieger te maken? Bekijk deze site hieronder. Een vlieger is zo gemaakt van een plastic zak en wat touw!

http://www.knutselidee.nl/vakantie/vliegeren.htm 

Veel plezier!